Road-trip Utah

Hi![e-1f44b][e-1f3fb]

Zoals in de vorige blog al gezegd stonden er nog meer avonturen op onze planning. Bij deze een nieuwe blog over onze rondreis door de staat die boven Arizona ligt: Utah!

Utah is een staat met prachtige natuur en maar liefst 5 nationale parken: Arches, Bryce Canyon, Canyonlands, Capitol Reef en Zion. Deze vakantie stond dan ook veel in het teken van natuur. We hebben 3 van de 5 nationale parken bezocht, Arches, Bryce Canyon en Zion. Daarover later meer.

We startten onze reis op zaterdag 12 oktober en vertrekken in de ochtend met als eerste stop het Forrest Gump Point bij Monument Valley. We zijn al eerder bij Monument Valley geweest, maar dit punt hebben we toen niet gedaan vanwege gebrek aan tijd. Het Forrest Gump Point is zo genoemd omdat de film Forrest Gump daar voor een gedeelte is opgenomen, dus ja niet heel verrassend waarom het zo heet[e-1f92a]Het is echt een prachtig en indrukwekkend uitzichtpunt. Je ziet de rotsformaties van Monument Valley met een (vrij lege) autoweg. Het is het beeld wat je op internet veel voorbij ziet komen als je gaat zoeken op Monument Valley. Uiteraard moesten we midden op die lange grote weg gaan staan voor een foto, echt heel vet! Vanuit Forrest Gump Point rijden we een stukje verder naar de Mexican Hat. Dit is een steen die (je zal het niet geloven[e-1f609]) op een Mexicaanse hoed lijkt. Daarna vervolgen we onze rit naar Moab waar we 2 nachten zullen blijven en Arches National Park (NP) zullen gaan bezoeken.

‘s Avonds rond etenstijd komen we aan en zijn we bij een Mediterraans restaurant gaan eten. Ik heb inmiddels geleerd dat je hier in de US niet altijd naar de buitenkant van een restaurant moet kijken. Ook dit restaurant zag er niet bepaald aantrekkelijk uit aan de buitenkant, maar man man man wat was het eten lekker!! Niet normaal! Niels en ik kunnen er over blijven doorpraten, het water loopt ons nu alweer in de mondhahah maar goed, we moeten door!

De volgende dag staat in het teken van Arches NP. In het hoogseizoen (waar we nog nét inzaten) moet je een reservering maken voor toegang tot het park en werken ze met tijdsloten. Dit om het bezoekersaantal wat te verspreiden. Eenmaal binnen gaan we naar het Visitor Center wat ieder NP heeft. Dit is een plek waar je informatie kunt vinden, souvenirs en eten/snacks kunt kopen en vaak kun je ook een film over het park bekijken. Vanuit daar gaan we écht het park in en al meteen zijn we onder de indruk van wat we zien. Echt fantastisch! In Arches kun je vrijwel alles met de auto doen, het is een heel toegankelijk park. We hebben zelf nog 2 hikes gemaakt naar Landscape Arch en Delicate Arch. Die eerste is één van de grootste bogen in de wereld. Delicate Arch is de bekendste boog van het park en staat ook op de kentekenplaten van Utah afgebeeld. Deze hike was heel leuk en het eindpunt stelde ook zeker niet teleur, heel mooi! Verder hebben we versteld gestaan over één rots die “Sheep Rock” heet. We zagen ‘m niet meteen, maar het is ongelooflijk dat toen we ‘m zagen je echt een schaap ziet[e-1f602]We zeiden ook allebei tegelijk lachend: “Aah daar is ie!”[e-1f61c]Andere hoogtepunten van dit park waren Balanced Rock (ja, een balancerende steen[e-1f913]) en Double Arch. Echt een prachtig park. En ook Moab is een hele leuke en gezellige plaats!

De reis gaat verder. Na 2 nachten in Moab zal onze volgende stop de hoofdstad van Utah zijn: Salt Lake City (SLC) Om heel eerlijk te zijn was het geen stad die op onze bucketlist stond, maar we zaten er niet super ver vanaf (in Amerikaanse termen). Het was zo’n 3,5 uur rijden en het paste wel goed in onze route, dus ja waarom niet?!

We hadden een hotel in het centrum zodat we alles te voet konden doen. Ook hier zijn we 2 nachten gebleven, we hadden één volle dag in SLC. Dit was ook voldoende, omdat er niet echt veel is wat je hier als toerist kunt zien en doen. Een beetje net als bij ons in Phoenix eigenlijk. Veel mensen maken een stop in Phoenix omdat ze vanuit hier door gaan naar de Grand Canyon. In SLC hebben we het Utah State Capitol bezocht. Dit is het regeringsgebouw van de staat Utah. Je mocht hier ook naar binnen als bezoeker. Het is van buiten al een heel indrukwekkend gebouw, maar van binnen valt je mond open van wat je ziet. Alles is van goud en marmer en de plafonds zijn prachtig beschilderd. Je mag een kijkje nemen in de kamer waar mensen veroordeeld worden, toch wel apart om te zien dat mensen in die specifieke kamer een straf toegewezen krijgen en misschien nooit meer vrij komen. Het was iets wat Niels en ik niet zo snel zullen bezoeken, maar het was zeker de moeite waard!

Verder zijn we naar Temple Square gegaan. Dit is een religieus plein waar ze al jaren (5 om precies te zijn) aan het renoveren zijn. Het is eigenlijk een soort Sagrada Familia in Barcelona idee. Voor zover ik heb kunnen lezen zouden de renovaties in 2026 klaar moeten zijn. Temple Square is onderdeel van de kerk, iets wat in SLC heel belangrijk is. Overal zie je wel iets met Jesus Christ en kerken. Mensen zijn heel erg gelovig.

Op 45 minuten rijden buiten SLC ligt de Utah Crater. Dit is een krater/warmwaterbron waar je in kunt zwemmen. De krater is 20 meter diep en heeft een gemiddelde constante temperatuur van 35 graden celsius! Je kunt hier ook je duikbrevet halen en snorkelen. Niels en ik zijn voor het zwemmen gegaan, héérlijk! In het water zitten allerlei mineralen die goed voor je huid zijn dus wij voelden ons als herboren na 40 minuten zwemmen[e-1f44c]Het was een unieke en fijne ervaring!

Na SLC rijden we weer naar het zuiden richting Zion National Park. Over dit park hadden we veel mensen gehoord, zowel hier in Amerika als in Nederland. Zion is het eerste nationale park van de VS. We sliepen in een hotel wat een half uurtje van het park af lag. We kwamen rond etenstijd aan bij het hotel en zijn na het inchecken meteen doorgereden naar Springdale. Deze plaats ligt zo goed als aan de ingang van Zion. We hebben hier heerlijk Mexicaans gegeten en zijn op tijd terug naar het hotel gegaan. Daar hebben we Skip-Bo gedaan, dat was wel echt ons spel deze vakantie. ‘s Nachts werden we allebei wakker door het absurde weer buiten[e-1f631]Ik wist dat het aan het Gardameer in Italië flink kan spoken, maar dit had ik nog nóóit meegemaakt. Echt niet normaal! Wind, hagel, onweer, regen. Alles is voorbij gekomen die nacht. Onze kamer had (heel gezellig) uitzicht op een begraafplaats (nee, we wisten niet dat het hotel naast een begraafplaats lag[e-1f913]) en ik heb me letterlijk afgevraagd of die er de volgende dag nog wel zou zijn, of de grafstenen nog in de grond stonden en de plantjes er nog stonden. Voor degene die het willen weten: ja, het was nog heel[e-1f92a]Maar goed, genoeg hierover.

Na deze onstuimige nacht rijden we naar Zion. Bijneem ingang stonden al borden dat de parkeerplaatsen vol waren in het park en je in Springdale (het aangrenzende stadje) moest parkeren. Het was niet normaal druk en eerlijk, dit hadden wij niet verwacht voor eind oktober. Maar goed, we moesten de auto kwijt want in het park mag je op veel plekken niet met je eigen auto komen. Er reden shuttles om de 5 minuten. Uiteindelijk hebben we de auto geparkeerd in Springdale, we hadden weinig keus en zijn het park ingewandeld. We hebben de shuttlebus naar het beginpunt van “The Narrows” gepakt. Dit is het smalste gedeelte van de Zion Canyon. Deze kloof heeft muren van ruim 300 meter hoog. De Virgin River loopt door The Narrows en kan 6 tot 10 meter breed worden. Je kunt de rivier in gaan, maar dat hoeft niet. Uiteraard wilden wij dit wel! Je kunt zelf bepalen hoe ver je gaat. Bij sommigen kwam het water tot hun borst, bij anderen weer tot hun middel. Wij zijn tot het water boven onze knieën kwam gegaan. Aangezien we ook een rugzak met autosleutels en telefoons bij hadden leek het ons niet zo slim om verder te gaan[e-1f609]Het was een hele mooie en bijzondere ervaring, zeker de moeite waard!! Later op de dag hebben we nog een hike gedaan genaamd Emerald Pools. Ook een hele mooie hike met een kleine waterval en prachtige uitzichten. Daarna was het tijd voor ons welverdiende biertje met een lekkere burger[e-1f37b][e-1f354]We hebben nog wat geshopt en zijn op tijd naar bed gegaan. De volgende dag waren we een half uurtje eerder in het park en konden we onze auto parkeren op het park zelf, ideaal aangezien dit gratis is en het je geen $40 kost net als de dag ervoor.

Naast The Narrows is Angels Landing ook een hele populaire hike in Zion NP. Echter is het sinds een paar jaar verplicht om een vergunning aan te vragen om het laatste stukje van Angels Landing te hiken. Dit is een heel smal en behoorlijk steil stuk, oppassen en goed vasthouden dus! Om te voorkomen dat het te druk wordt heb je dus zo’n vergunning nodig. Je moet dan ingeloot worden. Helaas zijn we 2 keer uitgeloot en hebben we dit laatste stukje niet kunnen doen. Maar hé, je kunt niet altijd 6 gooien én het was hoe dan ook een mooie hike! Na de lunch hebben we nog een hike gedaan genaamd “The Watchman”. Wederom een mooie hike met uitzicht over het park, maar ook over het aangelegen stadje Springdale. Wat een prachtig indrukwekkend park! Na deze hike zit onze tijd in Zion erop en kijken we uit naar onze volgende stop: Bryce Canyon National Park.

Vanuit Zion is het ongeveer 1,5 uur rijden naar Bryce Canyon NP. En in die 1,5 uur zitten we in een totáál ander landschap met sneeuw!![e-2744]️Oké, deze hadden we niet bepaald aan zien komen[e-1f605]Ik moet er nu nog om lachen, omdat we geen enkele winterjas, handschoenen of sjaal hadden meegenomen[e-1f602]We hadden wel lange mouwen en wat warmere kleding bij, maar vrieskou kleding niet. Wij die uit de woestijn komen weten niet eens meer wat dat is[e-1f923]

Ik kan wel voor ons beiden spreken dat deze bestemming ons het meest verrast heeft; positief verrast! Je kunt je misschien inbeelden dat we onderweg weinig bewoonde plekken en weinig mensen tegenkomen. En dan ineens is daar (pats boem) een dorpje met ons hotel. Maar dit hotel was niet zomaar een hotel. Dit was gewoon een compleet resort met alles erop en eraan! En druk![e-1f631]Het was fantastisch! Twee restaurants, een souvenirwinkel, supermarkt, kunstgalerij, slijterij en een balie om excursies te boeken. En als klap op de vuurpijl kon je ook nog in cowboy stijl op de foto (net als dat ze in Volendam doen alleen dan Cowboy[e-1f920]) Dat is toch geweldig?! Ook de aankleding was fantastisch, lekker Amerikaans. Ik kan het jullie wel uitleggen maar kijk de foto’s, dan weten jullie wat ik bedoel[e-1f61c]We hebben in het restaurant gegeten en zijn toen lekker naar onze warme kamer gegaan. Onze kamer zat trouwens in een ander gebouw op het terrein wat overigens enorm was. Na een wraakpotje Skip-Bo zijn we ook weer vrij op tijd gaan slapen.

De volgende dag breekt aan en we lopen naar het hoofdgebouw om te gaan ontbijten. Van ontbijtjes in Amerika moet je eigenlijk niks verwachten. Nee, ook niet in hotels. Ik kan een hele aparte blog schrijven over de eetgewoonten hier, maar dat bespaar ik jullie. Over het ontbijt in dit hotel valt echter niets op te merken, ja oké bijna niets haha[e-1f61d]Maar het was een hartstikke prima ontbijt! Na het ontbijt pakken we de auto en rijden we Bryce Canyon NP binnen. Het was heel erg mistig in de ochtend. We besloten daarom eerst naar het Visitor Center te gaan. Daar hebben we wat rondgelopen en hebben we een film over Bryce Canyon gekeken. Het belangrijkste kenmerk van Bryce Canyon is dat het geen kloof (canyon) is, maar een verzameling gigantische natuurlijke amfitheaters. Bryce onderscheidt zich door zijn zogenoemde “hoodoos” (spreek uit als “hoe-does”). Deze zijn gevormd door vorst, erosie en (regen)water. De bekendste hoodoo is 50 meter hoog en heet “Thor’s Hammer”.

Vanuit het Visitor Center zijn we naar onze eerste stop gereden en aangezien de temperaturen ernaar waren hebben we genoten van een warm bakkie koffie (Veertje) en een lekkere warme chocomel (Nielsje).Wat kunnen kleine dingen dan ontzettend fijn zijn, héérlijk!

Gelukkig klaarde het steeds meer op en kon onze route beginnen. Bryce Canyon is niet zo groot en voor dit park hadden we 1 dag gepland. We stoppen bij ons eerste uitzichtpunt: “Inspiration Point”. En wat we dan zien, ik word er nog stil van als ik eraan terug denk. En dat gebeurd niet vaak voor degene die me kennen[e-1f92a]Wat een adembenemend uitzicht, de hoodoos zijn een enorm bijzonder natuurverschijnsel. Wauw! We rijden door naar nog een aantal uitzichtpunten. Stuk voor stuk prachtig! Natuurlijk willen wij “Thor’s Hammer” ook zien, dus hop de auto in! Eenmaal aangekomen lopen we een stukje naar beneden om ‘m van dichterbij te bekijken. Wederom heel indrukwekkend, ook omdat we helemaal omringd zijn door hoodoos en stenen muren.

Uiteraard kun je in Bryce Canyon ook hiken. Aangezien we al heel wat hikes hadden gedaan deze vakantie merkten we allebei dat onze voeten en benen wel wat vermoeid waren. De hikes in Bryce Canyon beginnen vanaf gematigde inspanning tot moeilijk/zware inspanning. Helaas zijn er geen hikes die wat minder inspanning kosten. Maar dat neemt niet weg dat het zeker de moeite waard is. Sterker nog, ik denk persoonlijk dat Bryce Canyon vrij onderschat wordt. Bryce Canyon verdient zeker net zoveel aandacht als alle andere nationale parken zoals Yosemite en Zion.

Time flies when you’re having fun! De dag zit er alweer bijna op. We besluiten op tijd te eten in het restaurant van ons hotel en vervolgen onze reis terug naar de staat Arizona. We stoppen in Page, hier zijn we al eerder geweest maar dit blijft mooi. En daarbij breekt het onze reis een beetje zodat we niet in één ruk 7 uur hoeven te rijden en ‘s nachts thuiskomen. Eenmaal in Page checken we in bij het hotel en doen we een potje Skip-Bo en Qwixx en sluiten wij onze oogjes.

Onze laatste dag breekt aan. We staan op ons gemak op en gaan buiten de deur ontbijten bij een lokaal tentje. Vanuit daar rijden we naar de Horseshoe Bend. Deze naam hebben jullie misschien wel eerder gehoord. Toen we net in Phoenix woonden zijn we met de moeder van Niels hier naartoe geweest. Verder ben ik er nog een keertje met mijn beste vriendin en een vriend naartoe gegaan. Voor Niels was het al wat langer geleden, maar dit verveeld nóóit. Ik vond het ook helemaal geen straf om er weer een keertje heen te gaan. En zoals ik (en Niels) al hadden verwacht was het weer onwijs mooi.

En bij de Horseshoe Bend eindigt onze vakantie en start onze reis terug naar Phoenix. Aan het einde van de dag zijn we thuis en wat hadden we deze vakantie graag afgesloten met frietjes en een frikandel speciaal[e-1f62b][e-1f609]

Wat hebben we weer een fijne vakantie gehad en wat een ongelooflijke mooie natuur heeft dit land[e-1f496] We hebben veel hikes gemaakt, heerlijk gegeten, niet altijd goed geslapen, sneeuw gezien, maar bovenal ontzettend genoten[e-1f929]

Dank je wel voor het lezen en tot de volgende blog![e-1f44b][e-1f3fb]